Του Αλέκου Α. Ανδρικάκη
andrikakisalekos@gmail.com
Πέρα απ’ όσα έγιναν και αναδείχτηκαν χθες στο Μαξίμου, με τον εκτός εαυτού Κυριάκο Μητσοτάκη να κάνει δημόσια bullying στην Ολλανδή δημοσιογράφο, να δείχνει τον αυταρχισμό του, την αντιδημοκράτικότητά του, την άρνησή του να δεχτεί κριτική και να τη μετατρέπει σε “προσβολή” (έτσι γίνεται πάντα άλλωστε…), να δείχνει ότι απλά είναι ένα πλουσιόπαιδο που τσαντίζεται με όσους παίζουν μαζί του αλλά δεν κάθονται να χάσουν, υπάρχει ένα άλλο θέμα ίσως ακόμα σοβαρότερο.
Δείτε: Ολλανδή δημοσιογράφος εξέθεσε τον Μητσοτάκη για τις επαναπροωθήσεις
“Καταλαβαίνω ότι στην Ολλανδία έχετε την κουλτούρα να ρωτάτε απευθείας ερωτήσεις τους πολιτικούς, κάτι το οποίο σέβομαι πολύ“, ήταν η πρωθυπουργική φράση που προσωπικά με εντυπωσίασε.
Τί ήθελε να πει ο ποιητής; Ότι το να κάνει κάποιος ερώτηση στον πρωθυπουργό απευθείας, χωρίς να μεσολαβούν “σκονάκια”, είναι κάτι που ο ίδιος δεν το ξέρει, αλλά το σέβεται! Ομολογία αντιδημοκρατικής λειτουργίας, χειραγώγησης των μέσων είναι αυτή! Ομολογία, χωρίς ξύλο μάλιστα!
Ο “γαλαζοαίματος” Κυριάκος μάς είπε απλά ότι στην Ελλάδα και στο πρόσωπό του δε συμβαίνουν αυτά.
Ο άνθρωπος παραδέχτηκε ότι στην Ελλάδα της εποχής του – τουλάχιστον- οι δημοσιογράφοι και τα μέσα ενημέρωσης δε λειτουργούν, δεν κάνουν τη δουλειά τους.
Ομολόγησε τη διαπλοκή των μέσων, ότι όλα γίνονται στημένα για την εικόνα του.
Γι αυτό και έχουμε τόσους Πορτοσάλτε και Χατζηνικολάου στη χώρα.
Αφήστε που ο τελευταίος έσπευσε αμέσως να παρέμβει στο θέμα, μη χάσει και το μεροκάματο, επιβεβαιώνοντας απλά όσα όλοι καταλαβαίνουμε…
Τη “λογική” ότι τίποτα και με κανένα τρόπο δε θα ανεχτώ την αμφισβήτηση, την κατέχει η αυταρχική εξουσία, κάθε επιπέδου. Όλοι τούτοι λένε “την κριτική τη δέχομαι, όσο αυστηρή κι αν είναι, αυτό που δε δέχομαι είναι η λάσπη και η προσβολή”.
Όσοι δημοσιογράφοι έχουμε βρεθεί απέναντι στην εξουσία, σε δικαστήρια και αλλού, ξέρουμε καλά αυτή τη λογική…
ΥΓ: Υπάρχει κι άλλο ένα θέμα που πρέπει να μας εντυπωθεί: Αυτό που είδαμε χθες είναι η αληθινή δημοσιογραφία. Ο δημοσιογράφος δεν είναι να χαϊδεύει την εξουσία και να εισπράττει από αυτήν. Είναι ακριβώς να συγκρούεται, να ελέγχει και να εκθέτει την εξουσία. Ας δούμε το χθεσινό ως ένα μάθημα αληθινής δημοσιογραφίας, που στην Ελλάδα πλέον είναι τόσο σπάνιο και καταδιωκόμενο…
ΥΓ2: Είπαμε, η ελληνική δημοσιογραφία είναι η πόρνη της δημόσιας ζωής, αλλά όχι κι έτσι…
Δείτε: Δημοσιογραφία, η πόρνη της δημόσιας ζωής…
Βλέπετε στην Ολλανδία δεν υπάρχει λίστα Πέτσα…
